Na rynku mamy wiele gotowych zapraw budowlanych, tj. kleje , posadzki i podkłady samopoziomujące, zaprawy tynkarskie, zaprawy montażowe, które w większości rozrabiamy z wodą, by móc przystąpić do pracy. Na każdym opakowaniu (worku) jest karta techniczna z instrukcją przygotowania zaprawy i danymi technicznymi, jak również proporcje mieszanki. Każda zaprawa, w zależności od rodzaju zastosowania, ma w swoim składzie różne związki chemiczne, które określają właściwości i przeznaczenie danego produktu. W większości zapraw, oprócz uszlachetniaczy i dodatków, spoiwem jest cement . Zaprawa powinna mieć określoną wytrzymałość, a ta zależna jest od wskaźnika c/w (proporcji cementu do wody). Dlatego bardzo ważne jest to, żeby ilość wody przeznaczonej do rozrobienia zaprawy była ściśle określona i “mieściła” się w granicach podanych na opakowaniu.
Przygotowując daną zaprawę, odmierzamy określoną ilość wody (patrz : opakowanie na 1 kg lub na opakowanie) do naczynia i wsypujemy gotowy produkt. Wsypanie zaprawy do wody zarobowej (a nie odwrotnie) spowoduje łatwe mieszanie, przez to uzyskujemy jednorodną masę oraz to, że zaprawa nie przyklei się do ścianek naczynia. Przez dokładne odmierzenie wody uzyskujemy również odpowiednią konsystencję dla określonej zaprawy, do danego zastosowania. W końcowym okresie mieszania zaprawy trwa jej wstępne odpowietrzanie, a także dochodzi do inicjacji procesów chemicznych. Po tym czasie niektóre zaprawy należy powtórnie przemieszać, aby zapobiec segregacji składników, tj. przemieszczenia cięższych składników do dolnej warstwy zaprawy, a lżejszych na powierzchnię.

Piotr Idzikowski
Grupa ATLAS
2011



Źródło: własne

 Zadaj pytanie