Korozja materiałów budowlanych cz.2

Profilaktyka w ochronie budynków powinna mieć miejsce w fazie:

· projektowania – polega na takim doborze rozwiązań technicznych i materiałów, które gwarantowały by maksymalne zabezpieczenie obiektu przed zawilgoceniem: środki impregnacyjne powinny być właściwie dobrane do poszczególnych elementów konstrukcji
· wykonawstwa – zgodnego z projektem, solidnego, respektującego wszelkie wymogi sztuki budowlanej

W praktyce najważniejszym środkiem zaradczym jest odpowiednia wentylacja, dotyczy to pomieszczeń wewnątrz budynku. Na zewnątrz najczęściej praktykuje się malowanie farbami o odczynie pH uniemożliwiającym rozwój mikroorganizmów. Farby elewacyjne o odczynie kwasowym ( poniżej pH 2 ) są praktycznie niedostępne, natomiast znacznie łatwiej o farby o charakterze zasadowym. Są to farby, tworzące powłoki charakteryzujące się właściwościami fizyko-chemicznymi ograniczające możliwość zasiedlenia przez mikroorganizmy.

Takie zachowywanie się powłok malarskich nie tylko polepsza estetykę elewacji, ale zapobiega także rozwojowi mikroorganizmów na powierzchni powłoki. W przypadku farb silikonowych konieczne jest stosowanie gruntu, ATLAS ARKOL NX.
Stosowanie gruntów oprócz polepszenia właściwości farb, zapobiega powstawania ognisk korozji powstałych w skutek niedomalowań. Większość materiałów budowlanych służących do wykonywania okładzin takich jak zaprawy klejowe, zaprawy tynkarskie, posiadają w swoim składzie surowce tj. cement, wapno, szkło wodne. Zasadowość takich materiałów jest na tyle wysoka, że nie ma stworzonych warunków do rozwoju potencjalnych kolonii grzybów i pleśni. Jednak coraz to nowsze materiały na rynku budowlanym pozbawione są tych “agresywnych” składników. W ich miejsce weszły gotowe dyspersje żywic ułatwiające prace tymi materiałami, przy jednoczesnym polepszeniu właściwości fizyko-chemicznych. Brak właśnie tych “agresywnych” składników zwiększa prawdopodobieństwo zasiedlenia przez grzyby i pleśnie wewnętrznej struktury materiału, tym bardziej, iż duża większość nowoczesnych materiałów jest wyrobami “mokrymi”, gotowymi do użycia, co dodatkowo pozytywnie wpływa na rozwój mikroorganizmów. W celu uniknięcia powstawania zakażeń materiału stosowane są środki grzybobójcze zabezpieczające “gotowe” materiały budowlane nie tylko na czas przechowywania i transportu , ale także po wbudowaniu.
Przy silnym zakażeniu mikroorganizmami powierzchni materiałów budowlanych, objawiających się pod postacią silnych wykwitów tzw. zazielenień, konieczne staje się stosowanie odpowiednich preparatów niszczących mikroorganizmy.

Po usunięciu przyczyn zawilgoceń budynku oraz likwidacji ewentualnych przecieków wody z nieszczelnej instalacji wodno-kanalizacyjnej, na suche podłoże z widocznymi zabrudzeniami powstałymi wskutek działania mikroorganizmów wykonuje się szorowanie powierzchni nasączonej PREPARATEM GRZYBOBÓJCZYM ATLAS, a następnie spłukuje czystą wodą.
Preparat jest gotowy do użycia, nie należy go mieszać z innymi preparatami oraz zagęszczać lub rozcieńczać. Metoda nanoszenia preparatu jest dowolna ( wałek, pędzel, metoda natryskowa ). Konieczne jest zabezpieczenie konserwowanej powierzchni przed spłukaniem przez opady atmosferyczne oraz zbyt szybkim wysuszeniem preparatu pod wpływem np. nadmiernego nasłonecznienia. Na podłożach silnie skażonych mikrobiologicznie należy nanieść preparat jeszcze raz i po upływie 48 godzin wykonać prace związane z malowaniem powierzchni.
PREPARAT GRZYBOBÓJCZY ATLAS, pozostając długo w strukturze zabezpieczonego podłoża zapewnia długotrwały efekt działania. Warstwa płynu po wyschnięciu jest przezroczysta co jest bardzo ważne szczególnie w przypadku, kiedy prace związane z malowaniem są odłożone w czasie. Po dwóch dniach od naniesienia PREPARATU GRZYBOBÓJCZEGO ATLAS zagruntowane powierzchnie można malować odpowiednimi farbami renowacyjnymi.
Podsumowując, możemy jednoznacznie stwierdzić, iż powstawanie pleśniowych wykwitów na elewacjach budynków nie jest efektem zakażenia materiału budowlanego na etapie produkcji, ale są efektem otaczającego środowiska ( częste opady atmosferyczne, duża wilgotność, zanieczyszczenie środowiska w tym kwaśne deszcze ), i penetracji chłonnego i porowatego podłoża przez zarodniki grzybów pleśniowych i innych mikroorganizmów.
Jedynymi możliwymi sposobami walki z korozja biologiczną jest oczyszczenie elewacji za pomocą środków odgrzybiających i stworzenie warstwy ochronnej w postaci warstwy farby, która poprzez swoje właściwości hydrofobowe ( mała nasiąkliwość wodą oraz dobra przepuszczalność gazów ), oraz wysoki odczyn pH zmniejsza do minimum możliwość rozwoju mikroorganizmów, jednocześnie zwiększając odporność na niekorzystne warunki środowiska i polepszając estetykę budynku.
Niestety w związku z coraz to bardziej zanieczyszczonym środowiskiem i powstawaniem nowych, dotąd nieznanych pleśni i drożdży zabieg związany z oczyszczaniem i pokrywaniem elewacji budynków preparatami i farbami renowacyjnymi trzeba będzie wykonywać częściej lub prowadzić badania nad stworzeniem coraz to bardziej nowoczesnych preparatów degradujących mikroorganizmy.

Tomasz Wojtynek
Grupa ATLAS



Źródło: własne

Korozja materiałów budowlanych cz. 1
(2003-4-25)

 Zadaj pytanie